Niewdzięczne dziecko, co robić?

W dupie mam te nowe buty! – usłyszałam za plecami. Odwróciłam się odruchowo, by zlokalizować źródło. Nastoletnia dziewczynka, wyraźnie niezadowolona z zakupów, rzucała gniewne spojrzenia, to na matkę, to na półki z butami. Pospiesznie schowałam się za regałem, udając, że nic nie słyszałam, by nie zadręczać kobiety świadomością, że ma świadków. Wtrącanie się, to chyba najgorsza rzecz, jaką mogłabym zrobić. W pierwszym momencie, chyba większość z nas pomyślałaby sobie: co za niewdzięczne dziecko, okropne zachowanie! Jak można odzywać się tak do matki! Sama jestem mamą nastolatka. Z biegiem lat zmieniam moje myślenie na temat wychowania i relacji z dzieckiem. Nie jestem święta, oj nie. Ale taka odzywka nie wyprowadziłaby mnie z równowagi, tylko bardzo zmartwiła. Znam moje dziecko na tyle, by wiedzieć, że coś się stało. Coś się bardzo, bardzo stało! I moją rolą, jako dorosłego przewodnika po życiu, jest to dostrzec i pomóc.

Niewdzięczne dziecko – ale czy faktycznie?

Zwyczajnie po ludzku pomyślałam, że może dziewczyna miała wyjątkowo zły dzień. Powodów może być mnóstwo. Niewyspanie, zmęczenie nadmiarem obowiązków. Rozdrażnienie, huśtawka nastrojów, fatalny dzień w szkole. Kłótnia z przyjaciółką, lub wcześniejsza sprzeczka z rodzicami lub rodzeństwem. Niewiele trzeba, by zepsuć człowiekowi humor. Zakupy na głodniaka też nie są dobrym pomysłem. A może mama nie zgodziła się na model butów, który wyjątkowo wpadł w oko dziewczynie? Moglibyśmy zgadywać do wieczora. Lecz to nadal nie byłaby nasza rola, by wtrącać się do cudzych spraw z mądrościami na temat wychowania. Zamiast tego skupmy się na sobie i swoim „podwórku”. Czy nasze dziecko zawsze okazuje wdzięczność? Pomóżmy mu dając dobry przykład.

Być wdzięcznym, ale jak?

Przykład idzie z góry. Twoje dziecko widzi i słyszy:

– jak mówisz mu „dziękuję”,
– gdy mówisz „dziękuję” innym,
– że nie dajesz mu absolutnie wszystkiego o co tylko poprosi, lecz jednocześnie…
– dajesz mu szansę, by samo to zdobyło, stworzyło lub na to zarobiło,
– gdy nagradzasz je mądrze…
– i pokazujesz, jak docenić to, co mamy,
– gdy otwierasz mu oczy na potrzeby innych,
– jak uczysz je pomagania innym,
– że społeczeństwu można coś dobrego dać, a nie tylko brać,
– jak pokazujesz mu perspektywę ludzi, którzy nie są uprzywilejowani we współczesnym świecie.

Wychodząc z galerii handlowej kątem oka dostrzegłam naszą bohaterkę z wcześniejszej scenki. „Niewdzięczne dziecko” stało wtulone z całych sił w swoją mamę. Kobieta stała i gładziła córkę po włosach. Tak. Tego dnia wydarzyło się coś więcej niż mogło nam się wydawać.

A Ty? Za co jesteś dziś wdzięczny?

————————————————————————————————————–

Pani Miniaturowa – odwiedź mój fanpage na Facebooku
Miniaturowa.pl – odwiedź mój profil na Instagramie